South west coast path Minehead - Covelly

In het voorjaar van 2025 liep ik het eerste deel van het South West Coast Path: 174 kilometer wandelen van Minehead naar Clovelly. zZeven dagen volgde ik het pad langs steile kliffen, stille baaien, groene heuvels en charmante dorpjes.

Wie het boek ‘Het zoutpad’ heeft gelezen of de film heeft gezien, weet wat voor tocht dit is. Ik kreeg de vraag: “Is het net zo mooi als ik me had voorgesteld toen ik het boek las?” Mijn antwoord: “JA!”

In deze blog neem ik je mee langs mijn route, deel ik mijn ervaringen per dag én geef ik praktische tips voor als je deze wandeltocht zelf wil maken.

• Afstand: 172 km in 7 dagen

• Hoogtemeters: 3.810 m

• Overnachtingen: 3 x hotel, 1 x campinghutje, 2 x kamperen

• Gezelschap: 3,5 dagen samen, 3,5 dagen solo

Praktisch

• Vliegen: Amsterdam – Exeter (of Bristol).

• Vergeet niet om vooraf een ETA-visum aan te vragen. Dit regel je makkelijk via de app ‘UK ETA’.

• Neem een wereldstekker mee: de stopcontacten zijn anders dan in Nederland.

• In Engeland kun je gewoon je eigen databundel gebruiken, en bijna overal onderweg is er goed bereik.

• Contant geld is nergens nodig. Zelfs bij het afgelegen ‘Hinderen Box Café’ kon ik gewoon met een QR-code betalen.

• Wil je in hotels slapen? Reserveer dan op tijd. Omdat ik zelf vrij laat was, zaten veel plekken al vol. Daardoor heb ik mijn tent maar meegenomen — en daar had ik uiteindelijk geen spijt van: ik hou van kamperen!

• Op campings is altijd wel plek voor een extra tent, zelfs zonder reservering.

• Eten is onderweg overal te koop, dus kookgerei meenemen is echt niet nodig. Met een spork kom je een heel eind!

Route aanduiding

De route is over het algemeen goed aangegeven, al moet je soms even goed om je heen kijken. De markeringen komen in allerlei vormen: houten bordjes, stickers op lantaarnpalen of hekken, en in grotere steden voetstappen op de stoep.

Ik had vooraf een gids over de wandeling gekocht en foto’s gemaakt van de route, het boek zelf vond ik te zwaar om mee te nemen. Bij twijfels over de route keken we op Google Maps. Daarnaast hield ik onze tocht bij via de Komoot-app, die ook goed zicht gaf op de wandelpaden. Maar alleen al door naar de kaart te kijken zie je vaak precies waar het pad langs de kust loopt. Gpx-bestanden zijn dus niet nodig.

En in de dorpjes en steden, waar de aanwijzingen soms wat lastiger te vinden zijn, kan je het vragen. Zodra je ergens al vragend om je heen kijkt, zijn er vaak al mensen die je de goede kant op wijzen nog vóór je iets hebt gezegd.

Overigens ben ik elke dag wel een keer verkeerd gelopen, maar zelden zo dat ik moest omkeren. Er is meestal wel een ander paadje dat je weer terugbrengt naar de route. De belangrijkste tip: houd de zee aan je rechterhand, dan zit je meestal goed!

Route van dag tot dag

Dag 1 Minehead - Porlock

🥾 15,6 kilometer

⛰️ 410 hoogtemeters

🛏️ The cottage B&B in Porlock

Het avontuur is begonnen: 7 dagen wandelen langs de kust van Engeland via het South West Coast Path (SWCP). De eerste 3 dagen met een vriendin, daarna solo verder.

We starten in Minehead direct met een klim door het bos, langs varens die nog opgerold zijn en anderen die al volop groen kleuren. Boven op de heuvel hebben we mooie vergezichten, gele bloemenvelden (mijn lievelings!) en altijd de zee rechts van ons.

De eerste dag is kort qua kilometers en daarmee ruimte voor wat extra gewicht mee te nemen voor een unieke beleving: scones eten met uitzicht!

Onderweg al de eerste medewandelaars gespot; te herkennen aan die nét iets grotere rugzak dan de dagjeswandelaars.

Bijna alleen maar onverharde paden vandaag, op een paar stukjes asfalt na. We eindigen in Porlock met een mooi vlonderpad.

Dag 2 Porlock - Lynton

🥾 23,3 kilometer

⛰️ 710 hoogtemeters

🛏️ Valley of Rocks hotel in Lynton

De voorspelde regen viel in de nacht, en we begonnen de dag met de laatste druppels. Natte paden dus, maar verder wel droog kunnen wandelen!

Vandaag starten op het kiezelstrand en liepen daarna grotendeels door het bos, langs talloze kleine watervalletjes. Heel anders dan gisteren, toen we vooral genoten van weidse vergezichten.

We namen een pauze op een bankje, tegen de boom en in het Honesty café (drinken en snacks in een koelbox 😍).

Het laatste deel: stralende zon, hoog over de heuvels. We sloten af met een verfrissend voetenbad in zee bij Lynton en namen daarna de ‘Lynton & Lynmouth cliff railway’ omhoog naar ons hotel.

Dag 3 Lynton - Combre Martin

🥾 21,8 kilometer

⛰️ 800 hoogtemeters

🛏️ Newberry Valley Touring and Camping Park in Combe Martin  

Het is inmiddels zo warm dat ik de dag start in korte broek + fleece, en rond de middag wissel naar een merinowollen shirt (lange mouwen tegen de zon).

Rond 7.00 uur willen we ontbijt halen bij de supermarkt, die nog dicht blijkt te zijn. Maar… de eigenaar ziet ons en laat ons toch naar binnen, we mogen alvast onze boodschappen doen in het donker.

Ontbijten doen we op hoogte met oceaanzicht, bij de picknicktafels naast de cliff railway. Klein gelukje: ons hotel lag bovenaan, dus geen klim aan het begin van de dag.

Als snel lopen we de ‘Valley of Rocks’ in. Een ruig Exmoor-landschap met rotspartijen en wilde geiten.

Bij een omleiding na een landslide missen we het bordje en lopen we alsnog langs het gevaarlijke deel. Het pad is erg smal, naast een afgrond. Note to myself: ‘als het niet veilig voelt, zijn we waarschijnlijk verkeerd gelopen.’ De route is namelijk goed onderhouden, onveilige situaties worden vermeden, ongevallen bomen worden verwijderd en onduidelijke markeringen worden vernieuwd.

Even later ruiken we een aslucht. Dan zien we pas dat we door een gebied lopen waar de begroeiing zwart is in plaats van uitgebloeid bruin.

Daarna volgen twee pittige klimmen:

• +200 hm in 15 minuten

• +160 hm in 25 minuten naar Great Hangman

Terwijl we bovenaan uitrusten, komen er twee mountainbikers naar beneden. Blijkbaar kan deze beklimming ook op de fiets… 🙈

Vandaag maken we in totaal 800 hoogtemeters. Via de Little Hangman, met bloemen langs het pad, dalen we af naar zeeniveau.

De eerste 3 dagen samen zitten erop. Vanaf hier ga ik alleen verder, mét een schone set kleding en kampeerspullen (tent, quilt en slaapmat).

Dag 4 Combre Martin - Croyde

🥾 33 kilometer

⛰️ 890 hoogtemeters

🛏️ Ocean Pitch campsite in Croyde

Geslapen in een hutje op de camping van Combe Martin. ’s Ochtends de zon langzaam boven de heuvels uit zien komen.

Vandaag de eerste wandeldag alleen op pad. Net als ik denk Illfracome in te lopen, stuurt de route mij naar beneden, naar een strandje. Vanaf daar nog een flinke klim. Even twijfelde ik om de heuvel te vermijden, maar ik besluit toch de route te volgen en boven wachtte een mooi uitzicht over Ilfracombe. Daarna volgde een stijle wandeling, en kwam ik uit in de haven van de stad. In dit soort grotere steden zijn geen routebordjes, maar voetstappen op straat die de route aangeven.

Na 21 km wandelen en Morte Point gepasseerd te zijn, zag ik Woolacombe al liggen. Toen ik rechts de stad in wilde lopen, wezen de bordjes ineens naar links, weer een heuvel op. Met frisse tegenzin de route gevolgd, maar ook hier weer beloond met uitzicht en voldoening.

Na het centrum van Woolacombe bereikt te hebben besluit ik door te lopen naar het volgende dorpje: Croyde. Dit om twee redenen;

• De camping in Croyde ligt direct aan het pad en aan zee (de campings in Woolacombe niet).

• Door vandaag iets verder te lopen heb ik morgen tijd voor een toffe activiteit…

Woolacombe heeft een enorm breed strand, met een getijverschil van 10 meter. Ondanks goede bewegwijzering liep ook vandaag weer verkeerd, dit keer kwam ik daardoor op het strand terecht. Geen straf: lopen over hard zand, rustig en weids.

Vandaag opnieuw warm (rond 23 graden) en weinig beschutting, ik draag daarom een summer-hoodie waarmee ik mijn nek en oren kan beschermen tegen de zon. De route was er een van veel pieken en dalen, ging door bloemrijke lanen en over heuvels met telkens nieuwe uitzichten. Onderweg gezien: een eekhoorn op een stroomkabel, zeehonden en vandaag mijn tweede adder gezien.

’s Avonds voor het eerst tijdens deze wandeling mijn tent opgezet en genoten van een warme douche, dat deed echt goed.

Moe na 33 km wandelen met alle bepakking en 890 hoogtemeters, maar na die douche was ik weer helemaal opgeladen. Foodtruck op de camping, picknicktafel op de hoek met uitzicht op zee, meer had ik niet nodig. In zee waren zeker 50 surfers ter vermaak tijdens het avondeten.

Dag 5 Croyde - Braunton

🥾 17,2 kilometer

⛰️ 120 hoogtemeters

🛏️ B&B Cheerfull 2 bed in Braunton

Voor het eerst tijdens deze wandeling geslapen in mijn tent (met quilt en thermomatje) en heerlijk warm geslapen.

Omdat ik gisteren al de extra kilometers van Woolacombe naar Croyde heb gepakt, had ik vanmorgen tijd voor: een surfles!

Tot nu toe heb ik geen last van spierpijn, maar wel wat stijve knieën in de ochtend. Dus ik moest wel even testen of ik überhaupt op een surfplank kon opspringen zoals nodig is bij het surfen… dit lukte redelijk -> klaar om te gaan surfen en eindelijk de zee in te gaan waar ik al dagen tegenaan kijk! De surfles was een heerlijke start van de dag.

Na het surfen in de zon geluncht bij een restaurantje, zwemkleding drogend op picknicktafel, accupack aan de lader in het restaurant en weer leuke medewandelaars ontmoet. Mooie gesprekken en ervaringen gedeeld.

Daarna door het groen en vervolgens over een lange rechte puinweg en een dijkpad naar Braunton. Geen spectaculair stuk, maar wel een relaxte wandeldag.

Onderweg vraag ik aannienand de weg, later kom ik haar weer tegenin de supermarkt. Wat een toeval, maar door dit soort ontmoetingen begin ik me al een beetje thuis te voelen op de route.

Als ik voor deze nacht geen B&B had geboekt, was ik wel verder gelopen. Nu heb ik daardoor vandaag tijd voor veel pauzes onderweg en voor het eerst tijdens deze wandeling heb ik beschikking tot een keuken om zelf te koken. Ik heb geen kookgerij meegenomen omdat er in Engeland altijd wel ergens eten te vinden is en dit ook weer gewicht scheelt in mijn rugtas. Maar nu ik een keer wel zelf kan kopen is het tijd voor een flinke portie groente en fruit, en een vroege avond.

Dag 6 Braunton - Westward-Ho!

🥾 44,5 kilometer

⛰️ 290 hoogtemeters 

🛏️ Westacott Fram camping vlakbij Eedtward-Ho!

Gisteravond belde de vriendin waarmee ik de eerste dagen samen had gelopen (woont hier in de buurt) met goed nieuws: ze had een dag vrij kunnen regelen om nog een stuk mee te wandelen. Zo fijn, want de eerste 10 km deze ochtend was over eindeloze asfaltweg van Braunton naar Barnstaple.

Gelukkig sloot de vriendin daar aan en liepen we samen 17 km door naar Bideford. Geen hoogtemeters zover, maar gelukkig wel goed gezelschap!

Vlak voor Instow kwamen we bij een idyllisch strandtentje voor de lunch met een koelwatertappunt 😍.

Rond 15 uur kwamen we in Bideford aan. Zowel Bideford als Illfracome (waar ik maandag doorheen liep) zijn een feest van herkenning; vorig jaar zijn we vanuit Bideford vertrokken met de boot naar Lundy en 3 dagen later kwamen we terug in de haven van Illfracom. Als je hier meer over wilt weten, lees dan ook deze blog met 15 tips voor Lundy Island (UK).

Voor mij nog te vroeg om te stoppen, maar de volgende camping lag pas ná Westward Ho… ik besloot door te lopen…

Vanaf Bideford vond ik het pad echt weer mooier. Via Appledore, een leuk kleurrijk dorpje, en een natuurgebied met paarden en schapen liep ik door naar Westward Ho.

Even inkopen gedaan en salade gegeten in het park aan het strand. Helaas had ik geen tijd (en energie) meer om een duik te nemen in het zwembad aan de kust dat zich automatisch vult met zeewater. Ik had nog een laatste klim te gaan naar de camping.

Een uur voor zonsondergang stond mijn tent, de warme douche was goud waard. En toen… genieten van het uitzicht op Lundy Island.

Doordat er geen camping was tussen Bideford en Westward-ho, werd het een net iets te lange wandeldag: 44,5 km en 290 hoogtemeters. Ik heb nog nooit zo’n afstand op 1 dag gelopen, laat staan met de hoogte meters erbij en in deze warmte, dus ik ben best trots dat dit is gelukt!

Dag 7 Westward Ho! - Clovelly

🥾 17,6 kilometer

⛰️ 590 hoogtemeters

De laatste wandeldag van deze reis! Na die 44,5 km van gisteren dacht ik dat vandaag een rustige afsluiter op het programma stond… maar dit bleek anders te zijn... Op de camping hoorde ik van medewandelaars dat dit korte stuk van 17 km behoorlijk wat hoogtemeters bevatte. En alsof dat nog niet genoeg was, klonk het op de radio: “It’s the warmest day of the year – what are you going to do…?”

Voor de zekerheid extra water mee, want de hitte baarde me wat zorgen. Gisteren kreeg ik warmte-uitslag op m’n benen en voeten, waarschijnlijk door een combinatie van dichte wandelschoenen, asfalt en een het beweging in de warmte. Gelukkig geen pijn of jeuk, en vandaag liep ik voornamelijk in de schaduw. Wil je hier meer over weten (of wat je er aan kan doen), lees dan deze blog.

Vandaag liep ik een groot deel samen met twee gepensioneerde broers. Zo’n 590 hoogtemeters, grotendeels onder een beschut bladerdak. Op een gegeven moment lagen er omgevallen bomen op het pad. Heel even twijfelden we of we nog goed zaten, de route is meestal zo goed toegankelijk, maar alles klopte. We maakten er direct een speeltuin van door onder de bomen door en er overheen te lopen.

En toen… de afdaling naar Clovelly, helemaal tot aan zee. Zwemmen in de (koude!) zee als ultieme afsluiting. Daarna met de Landrover omhoog naar het bezoekerscentrum voor een koud biertje. Proost op dit geweldige avontuur!

Pro tips

Een paar tips om nog meer uit je wandeltocht te halen:

• Neem je wandelstokken mee: ze ontlasten je knieën en enkels, zorgen voor meer stabiliteit en balans, een betere lichaamshouding en bij het stijgen kan extra krachtig lopen.

• Proef lokale specialiteiten: een verse scone met clotted cream en jam, een traditionele pasty of een warme gepofte aardappel.

• Kijk goed om je heen voor verrassende Street art uitingen. In ieder dorpje is wel iets te vinden.

Overdenkingen van deze wandeling

Conditie

Het wandelen ging me verrassend goed af. In de acht weken voorafgaand aan deze tocht liep ik regelmatig een of twee etappes van het Marskramerpad in een stevig tempo, om mijn conditie op te bouwen. Dat zorgde ervoor dat ik aardig wat kilometers in de benen had, maar aan hoogtemeters had ik nog niets gedaan.

Toch bleek dat geen groot probleem. Als wandeltrainer kon ik terugvallen op technieken die ik ook anderen aanleer: coördinatie, balans, kracht en ademhaling. Juist door die bewust in te zetten, voorkwam ik blessures en kon ik mijn energie goed doseren. Ondanks het gebrek aan training op hoogtemeters, ging het me allemaal verrassend soepel af.

Slapen en afstanden

Qua slapen gaat mijn voorkeur gaat uit naar wandelen met een tent. Die vrijheid om onderweg te beslissen of je nog een paar kilometer doorloopt en zonder vast eindpunt te lopen geeft veel vrijheid.

Onderweg kreeg ik waardevolle tips van ervaren lange afstand wandelaars die het hele South West Coast Path lopen. “De eerste twee weken: nooit meer dan 20 à 25 kilometer per dag, daarna weet je wat je aankan en is je lichaam gewent aan het wandelen.”

Naast het wandelen voegde een surfles toe aan mijn planning. Ik liep dagen van 33 én zelfs 44 kilometer. Geen wonder dat mijn voeten op dag 6 en 7 iets gevoeliger werden en ik last kreeg van warmteplekken.

Rugtas

Uiteindelijk liep ik met een rugzak van 6,5 kilo, exclusief eten en drinken. Lichtgewicht, maar precies genoeg om alles bij me te hebben wat ik nodig had. Over ultralight wandelen, het uitzoeken van de juiste gear en het zorgvuldig inpakken van mijn rugtas zou ik eigenlijk een hele aparte blog kunnen schrijven. Wie weet doe ik dat ooit nog eens.

Voor nu: ben je benieuwd naar mijn paklijst? Stuur me gerust een mailtje, dan deel ik ’m graag met je:

info@deventerwandelinge.nl

Vervolg

Onderweg kwam ik een paar keer dezelfde wandelaars tegen, veelal mensen die het hele pad in vijf tot acht weken lopen. Het is bijzonder hoe snel je een band opbouwt, een glimlach bij het passeren, een kort praatje bij een waterpauze en verhalen uitwisselen in de avondzon. En doordat ik na zeven dagen weer uitstapten, voelde het een beetje alsof ik uit een rijdende trein stap, terwijl die voor de anderen doorgaat.

Mijn oorspronkelijke plan was nooit om meerdere weken achter elkaar te lopen… Toch voelt het afronden van een complete route, zoals ik eerder deed bij de Walk of Wisdom en het Hanzestedenpad, net even anders. Meer afgerond, meer voldaan.

Uiteindelijk liep ik één etappe meer dan gepland. Daarmee heb ik alvast de eerste kilometers van de volgende wandelweek in de benen. En ja, er komt zeker een vervolg. Dit wandelen… het werkt verslavend. Het idee is om ieder jaar een stuk verder te lopen , samen met mijn vriendin die in Engeland woont, tot we uiteindelijk de hele route voltooid hebben.

Voor nu ga ik eerst bedenken hoe ik er voor ga zorgen dat ik deze opgebouwde kracht en conditie ga behouden…

Ben je benieuwd naar mijn volgende avonturen?

Volg mij dan via Instagram of Facebook via @deventerwandelinge